مدیریت منابع و مصارف آب سدهای ملاصدرا، سیوند و درودزن در حوضه آبخیز بختگان- مهارلو

یکی از معضلات سیستم­های منابع آب در بسیاری از کشورها، مدیریت و برنامه­ریزی تخصیص بهینه این منابع است. ابزارهای متعددی به منظور مدل‌سازی این سیستم­ها، با توجه به مشخصه­های حوضه مورد مطالعه، توسعه داده شده است. در این مطالعه، با به­کارگیری مدل ویپ، شبیه‌سازی منابع و مصارف آب نقاط تقاضای پایین­دست سدهای ملاصدرا، درودزن و سیوند واقع در حوضه آبخیز بختگان- مهارلو در استان فارس، مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر این اساس، به ارائه راهکارهای مدیریتی در قالب چهار سناریو جهت مقابله با کمبود آب برخی از نقاط تقاضا با اولویت تأمین آب به ترتیب مصارف شرب، زیست­محیطی و کشاورزی پرداخته شده است. در بین سناریوهای مورد بررسی، سناریوی چهارم نتایج مناسب‌تری را در مقایسه با دیگر سناریوها ارائه می‌دهد؛ به‌طوری که با اعمال این سناریو، تأمین آب اراضی کشاورزی دشت کامفیروز، توابع ارسنجان و قصرالدشت، اراضی کشاورزی رامجرد و خط آبرسانی به شیراز با اطمینان 100 درصد و همچنین آب شرب شهرهای ارسنجان و سعادت‌شهر نیز با حدود اطمینان 24/39 تا 100 درصد قابل تأمین خواهد بود. همچنین، نتایج این مدل نشان می‌دهد که آب مورد نیاز اراضی کشاورزی دشت کربال فقط در ماه‌های آبان و بهمن با اطمینان 100 درصد قابل تأمین است و در مابقی ماه‌های سال، درصد اطمینان تأمین آب کشاورزی صفر است. بنابراین، اراضی کشاورزی دشت کربال در ماه­های اسفند تا آخر خرداد با مشکل کمبود آب روبرو خواهند شد. این نتیجه گواه این امر است که توسعه اراضی کشاورزی دشت کربال با توجه به نتایج شبیه‌سازی باید مورد تجدید نظر قرار گیرد.